Volume 21, Issue 2

Abstract

De afgelopen tijd hebben berichten in de media over verspilling van reïntegratiegelden de reïntegratiemarkt in een kwaad daglicht gesteld. De discussie lijkt een vorm van zwartepieten. Publieke opdrachtgevers verwijten reïntegratiebedrijven, die werklozen en arbeidsongeschikten weer aan het werk moeten helpen, een te geringe kwaliteit of weinig feeling met de vraagkant van de arbeidsmarkt. De bedrijven op hun beurt klagen over te lage subsidies ofwel 'trajectprijzen' en te geringe transparantie bij gemeenten inzake aanbestedingsprocedures. Gemeenten zouden ook nog eens het grootste deel van hun budget besteden aan gesubsidieerd in plaats van regulier werk. Door deze verwijten kan de indruk ontstaan dat investeringen in activering en reïntegratie weggegooid geld zijn. De regering neemt een wat halfslachtige houding aan en lijkt soms meer vertrouwen te hebben in inkomensprikkels voor werklozen of met werkloosheid bedreigde arbeidsgehandicapten. Dit valt ook af te leiden uit de nieuwe WAO- en WW-plannen. In de woorden van het CPB: 'Activering met de stok is effectiever dan met de wortel'. Het zwarte-pietenspel komt mede voort uit een onduidelijke verantwoordelijkheidsverdeling of het afschuiven van verantwoordelijkheden.

Loading

Article metrics loading...

/content/journals/10.5117/2005.021.002.006
2005-06-01
2024-03-29
Loading full text...

Full text loading...

http://instance.metastore.ingenta.com/content/journals/10.5117/2005.021.002.006
Loading

Most Cited Most Cited RSS feed