Volume 68, Issue 1-2

Abstract

Dit artikel analyseert (en opent een kritisch perspectief op) het hedendaagse wantrouwen ten opzichte van een aloud cultureel fenomeen: pogingen te troosten door middel van op overtuiging gerichte taalhandelingen (‘argumenten’). Het betoog wordt in vier stappen ontwikkeld: Ten eerste wordt ‘argumentatieve troost’ gedefinieerd. Ten tweede laat het artikel zien dat de antieke filosofische en de vroege christelijke troost verwante cognitieve therapieën bieden tegen het verdriet. In een derde stap toont het artikel aan dat het hedendaagse wantrouwen ten opzichte van argumentatieve troost geen secularisatieverschijnsel is, maar het resultaat van de radicalisering van een ideaal uit de voormoderne troostliteratuur, het ‘geïntensiveerde’ leven. In de vierde en laatste stap poneert het artikel dat de hedendaagse klemtoon op wensen, plannen en projecten als maatstaf voor een ‘afgerond’ leven geen overtuigende criteria biedt voor de afgerondheid van een biografie. Daarmee wijst het artikel op het belang van de voormoderne troostliteratuur, die de afgerondheid van een biografie in de manier van leven, in de deugden ziet.

Loading

Article metrics loading...

/content/journals/10.5117/NTT2014.68.007.JEDA
2014-01-01
2024-03-29
Loading full text...

Full text loading...

http://instance.metastore.ingenta.com/content/journals/10.5117/NTT2014.68.007.JEDA
Loading

Most Cited Most Cited RSS feed