In deze bijdrage geeft de auteur nieuwe richting aan het gehechtheidsonderzoek door het stellen van ‘ongemakkelijke’ vragen over fundamentele, maar vaak bekritiseerde claims van de gehechtheidstheorie. Het doel is deuren te openen voor discussie, innovatief empirisch en theoretisch werk te inspireren en aandacht te vragen voor culturele processen in de vorming van gehechtheidsrelaties.