Volume 29, Issue 2

Abstract

Abstract

In his strategic political positioning and engagement in the nineteenth century, Groen van Prinsterer looked towards both the past and the future. Rhetorically, he appealed to the past as a vindication of the truth and practicality of his anti-revolutionary position. He also expressed optimism for the success of his convictions and political goals in the future. This optimism was reflected in the confidence with which he engaged politically, despite experiencing numerous setbacks in his career. Relying on the phenomenological-narrative approach of David Carr, I highlight the motives and strategies behind Groen’s political activity, and reveal that the past and the future in Groen’s narrative provide the strategic framework for his rhetoric, and the basis for his activism. I accentuate how the emphasis of his narrative shifts away from the status quo and thus enables a type of political engagement that proved historically significant for the early consolidation of the Dutch constitutional democracy.

Loading

Article metrics loading...

/content/journals/10.5117/TRA2020.2.002.SCHL
2020-12-01
2024-03-28
Loading full text...

Full text loading...

/deliver/fulltext/07788304/29/2/02_TRA2020.2.002.SCHL.html?itemId=/content/journals/10.5117/TRA2020.2.002.SCHL&mimeType=html&fmt=ahah

References

  1. Den Haag, Nationaal Archief, Archive of J.C. Baron Baud and relatives, (1585) 1804-1985
    [Google Scholar]
  2. Da Costa, I., Bijbellezingen II: Job – Maleachi. Amsterdam, 1866.
    [Google Scholar]
  3. Groen van Prinsterer, G., Beschouwingen over staats- en volkenrecht (I). Proeve over de middelen waardoor de waarheid wordt gekend en gestaafd. Leiden, 1834.
    [Google Scholar]
  4. Groen van Prinsterer, G., Handboek der Geschiedenis van het Vaderland. Leiden, 1841.
    [Google Scholar]
  5. Groen van Prinsterer, G., Ongeloof en Revolutie (1847). Barneveld, 2008.
    [Google Scholar]
  6. Groen van Prinsterer, G., Grondwetherziening en eensgezindheid. Amsterdam, 1849.
    [Google Scholar]
  7. Groen van Prinsterer, G., Ongeloof en Revolutie: Eene Reeks Historische Lezingen (2nd print). Amsterdam, 1868.
    [Google Scholar]
  8. Groen van Prinsterer, G., Brieven van mr. Isaac da Costa – I (1830-1849). Amsterdam, 1872.
    [Google Scholar]
  9. Groen van Prinsterer, G., Hoe de onderwijswet van 1857 tot stand kwam: Historische bijdrage. Amsterdam, 1876.
    [Google Scholar]
  10. Groen van Prinsterer, G., Schriftelijke nalatenschap: briefwisseling 1808-1876. Ed. C.Gerretson. The Hague, 1925.
    [Google Scholar]
  11. Groen van Prinsterer, G., Schriftelijke nalatenschap: bescheiden deel I en II 1821-1876. Ed. J.Zwaan. The Hague, 1991.
    [Google Scholar]
  12. Kant, I., Die Religion innerhalb der Grenzen der blossen Vernuft. Köningsberg, 1793.
    [Google Scholar]
  13. Neander, A., Allgemeine Geschichte der Christlichen Religion und Kirche (Vol. I). Gotha, 1826.
    [Google Scholar]
  14. Rousseau, J.J., The social contract & discourses. Tr. G.Cole. London, 1920.
    [Google Scholar]
  15. Ames, P.M., The Realizationist View of Eschatology: Understanding Endtimes Prophecies. Bloomington, IN, 2014.
    [Google Scholar]
  16. Berg, J.T. van den, ‘Groen van Prinsterer en de Grondwet,’ in: D.H.van Dijk and H.F.Massinck (eds.), Groen en de grondwet – De betekenis van Groen van Prinsterers visie op de Grondwet van 1848 (Heerenveen, 1998), 58-75.
    [Google Scholar]
  17. Bijl, J.P., Een Europese antirevolutionair: het europabeeld van Groen van Prinsterer in tekst en context. Amsterdam, 2011.
    [Google Scholar]
  18. Boersma, A., Verhalen van Moraal: Opwekkingsgeschiedschrijving in Nederland, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland in de eerste helft van de negentiende eeuw. Leiden, 2018.
    [Google Scholar]
  19. Brants, J.P.L., Groen’s geestelijke groei. Onderzoek naar Groen van Prinsterer’s theorieën tot 1834. Amsterdam, 1951.
    [Google Scholar]
  20. Buschart, W.D., Exploring Protestant Traditions: An Invitation to Theological Hospitality. Downers Grove, IL, 2009.
    [Google Scholar]
  21. Carr, D., Experience and History: Phenomenological Perspectives on the Historical World. New York, 2014.
    [Google Scholar]
  22. Dennison, W.D., ‘Dutch Neo-Calvinism and the roots for transformation: an introductory essay.’Journal of the Evangelical Theological Society, 42(1999)2, 271-291.
    [Google Scholar]
  23. Diepenhorst, P.A., Groen van Prinsterer. Kampen, 1932.
    [Google Scholar]
  24. Dooyeweerd, H., Vernieuwing en bezinning: Om het Reformatorisch grondmotief. Zutphen, 1959.
    [Google Scholar]
  25. Dorrien, G., Social Ethics in the Making: Interpreting an American Tradition. West Sussex, 2011.
    [Google Scholar]
  26. Drentje, J., Thorbecke: een filosoof in de politiek. Amsterdam, 2004.
    [Google Scholar]
  27. Dyke, H. van, Groen van Prinsterer’s lectures on unbelief and revolution. Jordan Station, Ontario, 1989.
    [Google Scholar]
  28. Dyke, H. van, ‘Groen van Prinsterer: godfather of Bavinck and Kuyper.’Calvin Theological Journal, 17(2012), 1, 72-97.
    [Google Scholar]
  29. Gäbler, U., ‘Enkele kenmerken van het Europese en Amerikaanse Réveil.’Dokumentatieblad voor de Nederlandsche Kerkgeschiedenis na 1800, 33(1990), 1-16.
    [Google Scholar]
  30. Janse, M., ‘ “Vereeniging en verlangen om verenigd te werken” – Réveil and civil society,’ in: Fredvan Lieburg (ed.), Opwekking van de natie: Het Protestantse Réveil in Nederland (Hilversum, 2012), 169-184.
    [Google Scholar]
  31. Jong-Slagman, J. de, Hofpredikers in de negentiende eeuw: een carrière bij de koning. Hilversum, 2013.
    [Google Scholar]
  32. Kielman, R.H., In het laatste der dagen. Eindtijdverwachting in Nederland op de drempel van de moderne tijd (1790-1880). Delft, 2017.
    [Google Scholar]
  33. Klink, H., ‘Guillaume Groen van Prinsterer (1801-1876),’ in: ThierryBaudet and MichaelVisser (eds.), Revolutionair verval en conservatieve vooruitgang in de achttiende en negentiende eeuw (Amsterdam, 2012), 272-296.
    [Google Scholar]
  34. Kuiper, D., ‘Kerngroepvorming, met name binnen het Amsterdamse Réveil – over sociale lagen en familierelaties in de lange negentiende eeuw (1815-1914),’ in: Fredvan Lieburg (ed.), Opwekking van de natie: Het protestantse Réveil in Nederland (Hilversum, 2012), 13-62.
    [Google Scholar]
  35. Kuiper, R., Uitzien na de zin. Inleiding tot een christelijke geschiedsbeschouwing. Leiden, 1996.
    [Google Scholar]
  36. Kuiper, R., “Tot een voorbeeld zult gij blijven” – Mr. G Groen van Prinsterer (1801-1876). Amsterdam, 2001.
    [Google Scholar]
  37. Meulen, D. van der, Koning Willem III 1817-1890. Amsterdam, 2013.
    [Google Scholar]
  38. Mulder, H.W.J., Groen van Prinsterer: staatsman en profeet. Franeker, 1973.
    [Google Scholar]
  39. Paul, H., ‘Groen van Prinsterer: a critical reappraisal.’Fides et Historia, 36(2004), 2, 67-82.
    [Google Scholar]
  40. Paul, H., ‘Plaatsbepaling in de tijd: geschiedfilosofie in Nederland 1860-1940’. Tijdschrijft voor Geschiedenis, 129(2016), 1, 11-31.
    [Google Scholar]
  41. Sap, J.W., ‘De angst voor revolutie bij de democratisering van de rechtsstaat: Groen van Prinsterer en De Tocqueville,’ in: Jande Bruijn en GeorgeHarinck (eds.), Groen van Prinsterer in Europese context (Hilversum, 2004), 25-36.
    [Google Scholar]
  42. Saunders, N., Amillennialism, in: W.G.Johnson (ed.), End of days: an encyclopedia of the apocalypse in world religions (Santa Barbara, CA, 2017), 4-6.
    [Google Scholar]
  43. Schelven, A.A. van, ‘Groen’s denkbeelden over de reformatie,’ in: L.C.Suttorp, Z.W.Sneller and J.Veldkamp (eds.), Groen’s “Ongeloof en Revolutie” – een bundel studiën (Wageningen, 1949), 73-99.
    [Google Scholar]
  44. Schlebusch, J.A., Strategic Narratives: Groen van Prinsterer as Nineteenth-Century Statesman-Historian. Groningen, 2018.
    [Google Scholar]
  45. Smitskamp, H., Groen van Prinsterer als historicus. Amsterdam, 1940.
    [Google Scholar]
  46. Swierenga, R.P., and E.J.Bruins, Family Quarrels in the Dutch Reformed Churches in the Nineteenth Century. Grand Rapids, MI, 1999.
    [Google Scholar]
  47. Velde, H. te, and H.D.Willink, De grondwet van Nederland. Amsterdam, 2006.
    [Google Scholar]
  48. Vliet, W.G.F. van, Groen van Prinsterers historische benadering van de politiek. Hilversum, 2008.
    [Google Scholar]
  49. Zwaan, J., Groen van Prinsterer en de Klassieke Oudheid. Amsterdam, 1973.
    [Google Scholar]
  50. Zwaan, J., ‘Theorie en Praktijk van Groen van Prinsterers geschiedschrijving,’ in: G.Harinck and R.Kuiper (eds.), Groen van Prinsterer en de geschiedenis – Historische opstellen (Kampen, 1994), 61-92.
    [Google Scholar]
http://instance.metastore.ingenta.com/content/journals/10.5117/TRA2020.2.002.SCHL
Loading
/content/journals/10.5117/TRA2020.2.002.SCHL
Loading

Data & Media loading...

Keyword(s): anti-revolutionary; constitutional democracy; David Carr; Groen van Prinsterer; narrative

Most Cited Most Cited RSS feed