oa Samenwerken met een Indiase collega

Na een tocht van meer dan een uur met de metro vonden mijn Indiase collega Gurubhai Patel en ik eindelijk de winkel van Dineshbhai in het noorden van Londen. Het bleek een kleine kruidenierszaak te zijn; Dineshbhai woonde erboven met zijn vrouw en twee kinderen. In het kader van ons onderzoek naar de sociale relaties tussen de Patidars in Londen en hun familieleden in de dorpen in Gujarat wilden wij hem graag spreken. Dineshbhai was namelijk de voorzitter van een van de Patidar-organisaties. Aan de telefoon had hij niet erg enthousiast geklonken. 'Ik heb niet zoveel tijd, het is het huwelijksseizoen en ik ben druk bezig allerlei bijeenkomsten te organiseren. Probeer het anders maar over een paar weken', had hij gezegd. Pas na lang aandringen van mijn kant had hij toegestemd dat we hem zouden kunnen opzoeken, hoewel het niet van harte ging. 'Nou ja, vooruit dan maar', had hij gezegd, 'als jullie zo graag willen komen dan moet het maar.'