oa Met dank aan Peter, Dale en Chris

In het begin was de Nobelprijs economie vooral een oeuvreprijs. Grote economen als Jan Tinbergen of Paul Samuelson kregen hem in die eerste jaren (1969 resp. 1970) voor hun levenswerk. Ondertussen wordt de Nobelprijs, net als in andere wetenschappen, toegekend aan wetenschappers die met hun werk een (achteraf) bloeiende onderzoeksrichting hebben geïnitieerd. Bijvoorbeeld onderzoek over gebrekkige informatie of over irrationele keuzeprocessen. Dit jaar is wederom een onderzoeksrichting in de bloemen gezet. De economieprijs is toegekend aan Peter Diamond, Dale Mortensen en Chris Pissarides 'for their analysis of markets with search frictions'. Dat zijn markten waar de aanbieder en de vrager tijd nodig hebben en kosten moeten maken om de geschikte tegenpartij te vinden. In die markten komt het marktevenwicht niet of niet snel tot stand en er zijn altijd overschotten en tekorten. Voorbeelden van markten met zoekfricties zijn de arbeidsmarkt waar er altijd werklozen op zoek zijn naar een baan en werkgevers met vacatures op zoek naar een werknemer, en de vastgoedmarkt met gelijktijdig woningnood en leegstaande kantoorpanden. Omdat zoeken tijd en geld kost, zal men niet eindeloos blijven doorzoeken, maar vaak stoppen voor de ideale tegenpartij is gevonden. De zoeker kiest dan voor wat tot dan als beste alternatief uit de bus is gekomen. Markten met zoekfricties werken niet perfect.