oa Repliek

Op de eerste plaats wil ik Jillis Kors hartelijk bedanken voor zijn boeiende en zorgvuldige recensie. Ik ben van mening dat hij er goed in geslaagd is om zowel de sterke kanten als de ‘mitsen en maren’ van mijn onderzoek op een rij te zetten.De omschrijving van de methodologische onderbouwing van mijn proefschrift als ‘in de meest positieve benadering als een snoepwinkel voor kwalitatieve onderzoekers. In de meest negatieve benadering (…) een duizelingwekkende attractie (…) waarbij diverse vraagtekens geplaatst kunnen worden’, vind ik zeer vermakelijk, maar absoluut ook treffend. Methoden zijn voor mij dienend om een verhaal op gestructureerde wijze te vertellen. Voortdurend wilde ik het verhaal waarvan ik als onderzoeker vond dat het verteld moest worden, leidend houden. De methodiek heeft in die zin ook het verhaal, de betekenisvolle etnografie van het werk van de sociale professionals, gevolgd. En daarbij komen we inderdaad zowel snoepwinkels als duizelingwekkende attracties tegen. Methodisch gezien wellicht niet geheel comme il faut. Aan de andere kant is het daarmee wel een logisch gevolg van gemaakte keuzes.Ik weet niet zeker of ik de conclusie van Kors juist interpreteer. Hij lijkt te suggereren dat ik concludeer dat sociale professionals niet veel nieuws doen. In dat geval deel ik deze conclusie niet. Integendeel, ik geef aan dat sociale professionals juist voortdurend hun nek uitsteken, complexe keuzes maken en beslissingen moeten nemen waarbij de uitkomsten niet van tevoren vaststaan. En nog belangrijker: dat de professionals daarbij zeer gebaat zouden zijn bij bedrijfskundige vaardigheden als risicotaxatie en scenarioplanning. Het werk in de sector kost geld en heeft risico's. Daar moeten de professionals zich meer toe gaan verhouden. En de ervaring leert, wanneer ik deze resultaten voorleg aan studenten en/of het werkveld, dat dit wel degelijk nieuwe inzichten zijn.