oa De hoge raad kiest de veilige weg - Een pragma-dialectische analyse van het strategisch manoeuvreren in de zaak van de onwaardige deelgenoot

In deze bijdrage wordt aan de hand van een beroemd arrest van de Hoge Raad, bekend onder de naam ‘De onwaardige deelgenoot’, gedemonstreerd hoe de Hoge Raad strategisch te werk gaat bij de motivering van zijn beslissing. Beschreven wordt hoe hij de speelruimte die hij heeft binnen de regels voor het voeren van de discussie in cassatie benut om de beslissing de kant op te sturen die volgens hem wenselijk is. Bij de beschrijving van de discussiestrategie van de Hoge Raad wordt gebruik gemaakt van het concept strategisch manoeuvreren zoals dat ontwikkeld is door Van Eemeren (2010) en Van Eemeren en Houtlosser (2006, 2007). Vastgesteld wordt welke keuzes de Hoge Raad maakt bij de selectie van de argumenten uit het topisch potentieel, hoe hij bij deze keuzes rekening houdt met de verwachtingen van het auditorium van de juridische gemeenschap, en welke presentatietechnieken hij daarbij gebruikt. Deze selectie die de Hoge Raad in zijn argumentatie maakt wordt beschreven als een methodisch ontwerp om binnen de speelruimte die de dialectische taken en de institutionele conventies voor het voeren van de discussie in cassatie bieden de discussie in de door in de door de Hoge Raad gewenste richting te sturen.