oa How about a ghostwriter writing a deleted scene for an offscreen character?

In een film van Woody Allen zien we een eenvoudig straatbeeld in New York. Het lijkt een tussenshot, bedoeld om van de ene scène naar de volgende te gaan en continuïteit te bewaren. De dialoog die we horen, lijkt buiten beeld plaats te vinden. Maar dan blijft de camera langer filmen dan verwacht. De breuk tussen geluid en beeld valt plots weg, wanneer duidelijk wordt dat deze dialoog gevoerd wordt door twee personages die reeds van ver kwamen aanlopen. Midden in het beeld, maar toch off-screen. Alles wat buiten beeld was, lijkt nu plots opnieuw tot de film te kunnen behoren. Een reeks tekeningen schetst deze scène opnieuw tot een storyboard. Dit decor is gebaseerd op filmbeelden van dezelfde locatie, maar dan 42 jaar later. Wat als er weer een stem opduikt die zich niet richt tot de kijker, maar tot iemand die zich ook buiten het kader bevindt? Wat zou er in de marges van het werk kunnen gebeuren, mocht het werk ook nog buiten het beeld verder gaan?