2004
Volume 42, Issue 4
  • ISSN: 0165-4322
  • E-ISSN: 3050-9947

Abstract

Abstract

Bruno Latour is een van de meest vooraanstaande denkers over wetenschap en techniek van deze tijd. Na veel empirisch onderzoek naar het constructieproces van wetenschappelijke feiten en technieken onderzoekt Latour in waarom zoveel filosofen en andere denkers zich niet door zijn eerdere relativering van wetenschap laten overtuigen. Hij wijt dat aan wat hij de ‘grondwet’ van de moderniteit noemt. Latour zet zich af tegen vrijwel alle eigentijdse filosofische stromingen, niet in de laatste plaats tegen het postmodernisme. Ter onderscheiding van het modernisme én het postmodernisme afficheert Latour zich als niet- of amodern. Hij verwijt filosofen dat zij mede verantwoordelijk zijn voor de ongebreidelde woekering van hybriden, mengsels van natuur, samenleving en tekst, door het laboratorium waar deze worden gemaakt achteraf te zuiveren door alle bemiddelingen ‘op te ruimen’. Hij pleit daarentegen voor een ‘symmetrische antropologie’ en een ‘parlement van de dingen’. In dit artikel wordt aan de hand van een uiteenzetting van Latours denkbeelden duidelijk gemaakt hoe hij zich verhoudt tot de (post)moderne filosofie.

Loading

Article metrics loading...

/content/journals/10.5117/RAD2016.4.007.MEYN
2016-08-01
2025-12-15
Loading full text...

Full text loading...

/content/journals/10.5117/RAD2016.4.007.MEYN
Loading
This is a required field
Please enter a valid email address
Approval was a Success
Invalid data
An Error Occurred
Approval was partially successful, following selected items could not be processed due to error