2004
Volume 47, Issue 3
  • ISSN: 0165-4322
  • E-ISSN: 3050-9947

Abstract

Abstract

Onze ontmoeting en kennismaking met de wereld geschiedt altijd vanuit een bepaalde stemming, ook al zijn wij ons daarvan niet altijd bewust of ontkennen we dat in de overtuiging louter objectief en rationeel te zijn. Aan de stemmingen kunnen wij niet ontkomen. Zelfs de zuiverste, contemplatieve beschouwing, vermag de gestemdheid niet achter zich te laten; de rust laat de werkelijkheid op een typisch begrijpelijke wijze tevoorschijn treden. Stemmingen zijn op fundamentele wijze bepalend voor hoe de wereld en het leven aan ons verschijnen en hoe wij ons tot elkaar verhouden. Niet alle stemmingen hebben echter dezelfde ontsluitingskracht. In dit artikel wordt bepleit dat dit inzicht ook voor de rechtsgeleerdheid van grote theoretische en praktische betekenis kan zijn. In vergelijking met rust en vrees is de angst een geprivilegieerde stemming daar die zich openstelt voor een ruimere en rijkere werkelijkheid. De rechter zou deze gestemdheid niet moeten onderdrukken, maar juist toe moeten laten. De grondstemming van de wijze en moedige rechter is die van de angst.

Loading

Article metrics loading...

/content/journals/10.5117/RAD2021.3.012.SLOO
2021-08-01
2025-12-08
Loading full text...

Full text loading...

/content/journals/10.5117/RAD2021.3.012.SLOO
Loading
This is a required field
Please enter a valid email address
Approval was a Success
Invalid data
An Error Occurred
Approval was partially successful, following selected items could not be processed due to error