oa Practising the personal in a political context: How the FORT movement contributed to a spiritual and political consciousness for feminists in the Netherlands between 1975–1988

References

1. Beasley, C. (1999). What is feminism?: An introduction to feminist theory. California: Sage Publications.
   [Google Scholar]
2. Castro, G. (1990). American feminism: A contemporary history. New York: New York University Press.
   [Google Scholar]
3. Chapman, R. (2010). Culture wars: An encyclopedia of issues, viewpoints, and voices (2nd ed.). London: Routledge University Press.
   [Google Scholar]
4. Costera-Meijer, I. (1996). Het persoonlijke wordt politiek: Feministische bewustwording in Nederland, 1965–1980. Amsterdam: Het Spinhuis.
   [Google Scholar]
5. Glenn, M. (1971). Inleiding. In J.Agel (Ed.), Het ‘radical therapist’ collectief: Niet aanpassen: veranderen! (pp. 7–10). Amsterdam: Bert Bakker, NVSH.
   [Google Scholar]
6. Harberts, M. (1984). Ter inleiding. In J.Smit & M.Harberts (Eds.), Er is een land waar vrouwen willen wonen: teksten 1967–1981. Amsterdam: Feministische Uitgeverij Sara.
   [Google Scholar]
7. Het Landelijk FORT-Secretariaat. (1979). FORT-groepen in Nederland. In H.Wyckoff, Vrouwenpraatgroepen: feministische oefengroepen radicale therapie (F.de Graaff, Trans.). Amsterdam: Bert Bakker.
   [Google Scholar]
8. Jouwe, N. (2016). Standing at the crossroads: The black, migrant and refugee women’s movement in the Netherlands. Historica, 3, 3–8.
   [Google Scholar]
9. Leydesdorff, S., Meulenbelt, A., & Outshoorn, J. (1975). Feminisme in Nederland 1968–1975. Ter Elfder Ure. Feminisme, 1(20), 606–622.
   [Google Scholar]
10. Leavy, P.L. (2011). The practice of feminist oral history and focus group interviews. In S.Hesse-Biber (Ed.), Feminist Research Practice (pp. 149–186). Thousand Oaks: SAGE Publications.
    [Google Scholar]
11. Ouborg, E. (1986). Feministische therapie in theorie en praktijk bij de Stichting Balsemien. Stichting Balsemien.
    [Google Scholar]
12. Pheterson, G. (2008). Van radicale psychiatrie naar feministische therapie in Nederland. Tijdschrift Deviant, 59, 18–19.
    [Google Scholar]
13. Pronk, I. (2006). Uitgesproken vrouwen: vrouwenpraatgroepen in Nederland 1970–1980. Tijdschrift voor Genderstudies, 9(2), 26–36.
    [Google Scholar]
14. Ribberink, A. (1987). Politiek Veelstromenland: feminisme. Leiden: Stichting Burgerschapskunde, Nederlands Centrum voor Politieke Vorming.
    [Google Scholar]
15. Rodnitzky, J.L. (1999). Feminist phoenix: The rise and fall of a feminist counterculture. Santa Barbara: Greenwood Publishing Group.
    [Google Scholar]
16. Rooselaar, A. (1980). Van radicale psychiatrie naar FORT. Maandblad voor Geestelijke Volksgezondheid, 80(6/7), 492–514.
    [Google Scholar]
17. Steiner, C. (1971). De beginselen van de radicale psychiatrie. In J.Agel (Ed.), Het ‘radical therapist collectief: Niet aanpassen: veranderen! (pp. 18–21). Amsterdam: Bert Bakker, NVSH.
    [Google Scholar]
18. Tijsseling, A. (2015). De tweede feministische golf in Nederland: een historiografische inleiding. Leidschrift, 30(2), 7–25.
    [Google Scholar]
19. Van Mens-Verhulst, J. (2008). Vrouwen(zelf)hulp: radicaal en spiritueel. In J.van Mens-Verhulst & B.Waaldijk (Eds.), Vrouwenhulpverlening 1975–2000 (pp. 81–98). Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
    [Google Scholar]
20. Van Og, R. (1985). De FORT-gang van de praatgroep. Marge, 3, 106–112.
    [Google Scholar]
21. Whitley, R. (2012). The antipsychiatry movement: Dead, diminishing, or developing?Psychiatric Services, 63(10), 1039–1041.
    [Google Scholar]
22. Wyckoff, H. (1979). Vrouwenpraatgroepen: feministische oefengroepen radicale therapie (F.de Graaff, Trans.). Amsterdam: Bert Bakker.
    [Google Scholar]