Radix - Volume 49, Issue 3, 2023

De Antwerpse drukkers Jacob van Liesvelt en Henrick Peetersen van Middelburch gaven in de eerste helft van de zestiende eeuw rijkelijk geïllustreerde, Nederlandstalige bijbels uit. Dit artikel beschouwt de houtsneden in deze bijbeledities. Er worden vier categorieën van afbeeldingen onderscheiden. Deze typen hebben elk een ander effect op de lezer. Tot slot wordt kort besproken wat historische lezerssporen kunnen vertellen over de omgang met dergelijke afbeeldingen.

Wanneer we kijken naar iconoclasme wordt onze aandacht snel gegrepen door de spectaculaire brekingsdaad. Dit artikel probeert daaraan voorbij te gaan door te kijken naar wat overblijft na het breken, het ‘iconoclastisch overblijfsel’. Met deze lens wordt er ten eerste gekeken naar drie vernietigingsverhalen uit de Hebreeuwse Bijbel: Jericho, Ai en de Amalekieten. Daarna wordt de toepassing gemaakt op drie andere casussen van iconoclasme: de Beeldenstorm, missionarissen in West- Papua, en ISIS in Mosul.

Deze bijdrage beoogt de rol van computergrafiek en datavisualisatie te belichten als methode en hulpmiddel in het wetenschappelijk onderzoek. Centraal staan taal versus beeld enerzijds, en menselijke creativiteit versus automatisering anderzijds. We bespreken de problemen en valkuilen die kunnen optreden bij het ondoordacht gebruik van beeldinformatie en besteden aandacht aan ethische en maatschappelijke aspecten. Ook komen recente AI-beeldgeneratoren aan de orde.

De centrale vraag in dit artikel is op welke manier, volgens Kierkegaards filosofie, het bereiken van oprechte gemeenschap mogelijk is. Het uitgangspunt is zijn kritiek op zijn maatschappij, waarin hij signaleert dat individualiteit verloren is gegaan. Individualiteit is voor hem een voorwaarde voor oprechte gemeenschap, waardoor zijn beschrijving van de persoonlijke taak individu te worden ook in een sociale context van betekenis is. Dat de relevantie hiervan, gelet op de huidige maatschappij, allerminst verloren is gegaan, laat zien dat een kritische houding ten aanzien van je eigen innerlijkheid ook tegenwoordig essentieel is om oprecht open te kunnen staan voor je naasten.

De microbiologie heeft zich stormachtig ontwikkeld. Bacteriën blijken geavanceerd te zijn. Ze vormen complexe leefgemeenschappen en hebben intensief interactie met andere organismen. Huidige ontwikkelingen bestaan uit het grootschalig karakteriseren van bacteriële leefgemeenschappen en onderlinge interacties door DNA-sequencing of de regulatie van het gedrag van bacteriën. In de (dier)geneeskunde staat de pathogeniteit centraal. De studie van het miniatuurleven vervult met ontzag voor de Schepper. Microleven is een Meesterwerk.