oa Baanonzekerheid en duurzame inzetbaarheid van werknemers en zelfstandigen

In dit artikel gaan we na hoe verschillen in objectieve en subjectieve baanonzekerheid van werknemers en zelfstandigen samengaan met duurzame inzetbaarheid. Objectieve baanzekerheid is de mate waarin de arbeidspositie zekerheid geeft over het voortbestaan van de baan, subjectieve baanzekerheid is de mate waarin werknemers en zelfstandigen zelf de onzekerheid ervaren. Dit doen wij door gebruik te maken van samengevoegde databestanden van de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) en de Nationale Enquête Zelfstandigen (ZEA), verzameld door TNO en CBS in 2014 en 2016, met in totaal ruim 80.000 werknemers en zelfstandigen. Het blijkt dat werknemers in vaste dienst en zelfstandigen met personeel de hoogste subjectieve baanzekerheid hebben en flexwerkers de laagste. Subjectieve baanonzekerheid hangt sterk negatief samen met aspecten van duurzame inzetbaarheid; objectieve baanonzekerheid correleert daarentegen vaak positief met duurzame inzetbaarheid. Want werknemers met een vast dienstverband hebben een lager gezondheidsniveau, meer ziekteverzuim, meer burn-out-klachten en geven vaker aan niet goed te kunnen voldoen aan de eisen die hun functie stelt, maar zijn wel meer tevreden met hun functie dan flexwerkers. In vergelijking met vaste werknemers en flexwerkers zijn zelfstandigen het meest tevreden met hun werk en schatten ze hun presteren hoog in, maar vinden ze ook dat ze moeilijk kunnen voldoen aan de eisen die het werk stelt.