
Full text loading...
In oktober 2022 is de ‘Europese Richtlijn betreffende toereikende minimumlonen in de Europese Unie’ aangenomen. Een van de doelen van deze richtlijn is het realiseren van een cao-dekkingsgraad van 80 procent in de lidstaten. De huidige 71,8 procent in Nederland ligt hier echter ver vandaan, zeker gezien de dalende trend in de cao-dekkingsgraad. Nederland moet dus aan de bak. Deze bijdrage beoogt de trends en oorzaken die aan de dalende cao-dekkingsgraad ten grondslag liggen in kaart te brengen en op basis hiervan een zo breed mogelijk scala aan maatregelen te opperen. Oorzaken van de daling moeten worden gezocht in zwakke vakbonden, afnemende motivatie van werkgevers om cao’s af te sluiten en een verschuiving van de werkgelegenheid naar sectoren met een lage cao-dekkingsgraad. We opperen beleidsmaatregelen die zijn onder te verdelen in vier overkoepelende aanpakken: het versterken van de sociale partners, het verplichten van cao-onderhandelingen, aantrekkelijker maken van cao’s en het herorganiseren van het stelsel. We betogen daarnaast dat een eenzijdige focus op de dekkingsgraad onvoldoende is. Om een cao-stelsel te bereiken en te behouden met een grote reikwijdte en toegevoegde waarde voor zowel werknemers als werkgevers dient een hoge dekkingsgraad hand in hand te gaan met oog voor kwaliteit en naleving.