Full text loading...
, Janika Thielecke2
, Ernest de Vroome3
& Noortje Wiezer4
Hoofddoel van dit artikel is om de ontwikkelingen van burn-outklachten in de Nederlandse werknemersbevolking te beschrijven aan de hand van de burnoutklachtenschaal in de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA). De NEA is ontwikkeld als instrument voor het monitoren van de kwaliteit van de arbeid. De burn-outklachtenschaal die sinds 2007 hierin jaarlijks meeloopt, blijkt betrouwbaar en levert – voor zover onderzocht – valide informatie op over trends in deze klachten onder werknemers in Nederland en diverse hierin onderscheiden groepen. De burn-outklachtenschaal in de NEA is niet bedoeld voor individuele diagnostiek. De trendgegevens laten zien dat burn-outklachten over de periode van 2007 t/m 2023 stijgen met 7.7 procentpunt (van 11.3% naar 19.0%). De stijging stagneert tijdens de COVID-19-pandemie, maar zet daarna door. De stijging is vooral zichtbaar onder vrouwen, werknemers van 25 t/m 34 jaar, werknemers met een hbo- of wetenschappelijke opleiding, alsook onder werknemers in contactuele beroepen zoals de zorg en het onderwijs. Op basis van de informatie in de NEA over het werk, de persoon van de werknemer en enkele indirect gemeten maatschappelijke factoren kan over de periode 2014-2021 circa 41% van de stijging van burn-outklachten worden toegeschreven aan stijgingen in deze factoren. Hiervan is emotioneel zwaar werk de belangrijkste factor.
Article metrics loading...
Full text loading...
References
Data & Media loading...