oa Als we de flexibele schil nu eens oneindig dik maken?

Als het over de arbeidsmarkt gaat, heeft flexibiliteit tegenwoordig geen bijzonder positieve klank. Flexibiliteit wordt in verband gebracht met onzekerheid en lage lonen, ook met ongelijke beloning voor hetzelfde werk. Flexibel werk is per definitie tijdelijk werk en dat wordt geplaatst tegenover een vaste baan. Dat vaste banen niet altijd vast zijn, kunnen veel werknemers van banken en thuiszorgbedrijven inmiddels beamen. En sinds de Wet werk en zekerheid is ontslag wegens economische redenen tamelijk simpel geworden en de zogenoemde transitievergoeding niet bepaald riant. En toch wordt het hebben van een vaste baan geassocieerd met zekerheid, niet alleen door de werknemers, maar bijvoorbeeld ook door hypotheekverschaffers. Hoe anders zou het zijn, als tijdelijk werk ook verbonden was met zekerheid, niet de zekerheid van elke dag hetzelfde werk, maar wel de zekerheid van elke dag werk? Veel mensen zouden daar misschien zelfs wel de voorkeur aan geven. Vast werk heeft namelijk ook nadelen: altijd dezelfde routines, dezelfde vervelende collega's, om nog maar te zwijgen van steeds dezelfde baas. Zou het niet heerlijk zijn, als je om de zoveel tijd met hetzelfde salaris ergens anders opnieuw zou mogen beginnen? Zekerheid en geluk zijn niet altijd twee kanten van dezelfde medaille.