oa Gloeiende zandstormen van haat

References

1. Anbeek, T. (1984). Existentialisme in de Nederlandse literatuur: een absurd probleem?. In: Literatuur, 1 (1984), pp. 4-8.
   [Google Scholar]
2. Brems, H. (2016). Altijd weer die vogels die nesten beginnen. Geschiedenis van de Nederlandse literatuur 1945-2005. Amsterdam, Bert Bakker.
   [Google Scholar]
3. Camus, A. (2019). De mythe van Sisyphus. Een essay over het absurde. Utrecht, Uitgeverij IJzer.
   [Google Scholar]
4. Claes, P. (2011). Echo’s echo’s. De kunst van de allusie. Nijmegen, Vantilt.
   [Google Scholar]
5. Duinkerken, A. van. (1951, 12januari). Schrijvers voor de keuze. De Tijd, p. 1.
   [Google Scholar]
6. Glaudemans, W.G.N.G.M (1990). De mythe van het tweede hoofd. De literatuuropvattingen van W.F. Hermans, 1945-1964. Utrecht, Universiteit Utrecht.
   [Google Scholar]
7. Gomperts, H.A. (1951, 15december). Geprolongeerde pubertijd. Het Parool, p. 9.
   [Google Scholar]
8. Hartmans, R. (2004, 5november). Sartre en Camus. De Groene Amsterdammer.
   [Google Scholar]
9. Hermans, W.F. (1947). De moed tot het absurde. Literair paspoort. 1947, 1, 14-15.
   [Google Scholar]
10. Hermans, W.F. (1951, 7augustus). Geen alibi voor W.F. Hermans. Nieuwe Rotterdamse Courant.
    [Google Scholar]
11. Hermans, W.F. (2008). Volledige werken 2. Amsterdam, De Bezige Bij.
    [Google Scholar]
12. Hermans, W.F. (2020). Volledige werken 20. Amsterdam, De Bezige Bij.
    [Google Scholar]
13. Janssen, F.A. (1993). Het proces rond W.F. Hermans’ roman Ik heb altijd gelijk. In: Schenkeveld-van der Dussen, M.A. (red.). (1993). Nederlandse literatuur, een geschiedenis. Groningen, Noordhoek, pp. 728-731.
    [Google Scholar]
14. Janssen, F.A. (2005). Scheppend nihilisme. Amsterdam, De Bezige Bij.
    [Google Scholar]
15. Kossmann, A. (1952, 21februari). Hermans’ ‘Ik heb altijd gelijk’ als hartstochtelijke lijkrede. Het Vrije Volk, p. 9.
    [Google Scholar]
16. Molin, R. (2012). Terzijde van de vulkaan. Soesterberg, Aspekt.
    [Google Scholar]
17. Otterspeer, W. (2018, 20november) WillemOtterspeer : ‘Ik ben misschien een ideale biograaf voor Hermans’. HP/De Tijd.
    [Google Scholar]
18. Paardt, R. van der. (2014). ‘Ik heb altijd gelijk’. In: Lexicon van literaire werken, 76november2007. pp. 1-14.
    [Google Scholar]
19. Sartre, J.P. (1974). De duivel en god & over het existentialisme. Amsterdam, Contact.
    [Google Scholar]
20. Sartre, J.P (1946). Het existentialisme is een humanisme. Den Haag, A.A.M. Stols.
    [Google Scholar]
21. Scheichelbauer, R.E. (2017). Willem Frederik Hermans als filosoof. Rimburg/Amsterdam, Huis Clos.
    [Google Scholar]
22. Smulders, W. (1995, 8september). Het recht op een heel grote mond. NRC Handelsblad.
    [Google Scholar]
23. Rooden, A. van (2012). Het gelijk van de schrijver. Willem Frederik Hermans’ fictieve discussie met Jean-Paul Sartre. Nederlandse Letterkunde, 17 (2012), 159-177.
    [Google Scholar]
24. Rootselaar, F. van. (2004, mei). Camus en Sartre, de strijd en de vriendschap. Filosofie Magazine.
    [Google Scholar]
25. Stralen, H. van. (2005). Choices and conflicts. Essays on Literature and Existentialism. Brussel, Peter Lang.
    [Google Scholar]
26. Stralen, H. van. (2013). De schrijver en de wijsgeer. De relatie tussen de literatuur en de filosofie van het existentialisme. De filosoof, 12 (2013), 7-9.
    [Google Scholar]