
Full text loading...
Leercultuur is een beleidsinstrument om de vanzelfsprekendheid van leren te vergroten in organisaties. Dit moet leiden tot meer initiatief van individuele werknemers en werkgevers om te gaan leren en zich te ontwikkelen. Gebaseerd op sociaalwetenschappelijk onderzoek komen instrumenten om leercultuur te meten en te stimuleren op de markt. In dit artikel presenteren we een benadering van leercultuur die gegrond is in de cultuurwetenschappen. Hiermee geven we verdere, verdiepende duiding aan het programma Leer- en Ontwikkelcultuur van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (2023) en doen we voorstellen voor een aanvullend instrumentarium. Inzicht in de complexiteit van bestaande leerculturen vormt vanuit dit perspectief de basis voor het adequaat inzetten van interventies op leren en ontwikkelen. Daartoe is een instrumentarium dat voorziet in het in kaart brengen en ‘een stap verder helpen’ van die complexiteit van belang. Als voorbeelden bespreken we twee bestaande instrumenten, de leergeschiedenis en Change Labs, en de implicaties van dit type interventie voor beleid op het gebied van leercultuur. Inzet van dit type instrument spreekt andere interventies op leercultuur niet tegen, en staat toe om gericht(er) verschillende leerculturen te ontwikkelen en te stimuleren.