Tijdschrift voor HRM - Current Issue

De huidige arbeidsmarkt vereist dat werknemers wendbaar zijn, zodat ze beschikken over expertise die waardevol is voor organisaties en voor hun eigen loopbaan. Dit vereist dat werknemers zich aanpassen aan veranderende eisen en behoeften ten aanzien van expertise. Dit aanpassingsvermogen wordt flexpertise genoemd: het vermogen van een individu om zich continu aan te passen aan de vraag naar bijscholing, omscholing, het loslaten van routines, het toepassen van expertise in een nieuwe werkcontext, en het creëren van nieuwe expertise. Mensen die goed zijn in het tijdig en effectief vernieuwen van hun expertise staan bekend als flexperts. In de praktijk is het vernieuwen van expertise geen gemakkelijke opgave. Het is niet langer zozeer de kunst om expert te worden in een specifiek vakgebied, maar eerder de uitdaging om over een unieke cocktail van expertisegebieden te beschikken en deze van waarde te maken. Dit artikel biedt de wetenschappelijke basis voor HR om praktijken te ontwikkelen ter ondersteuning van de verschuiving van expertise- naar flexpertise-ontwikkeling, zodat mensen duurzaam inzetbaar worden en blijven. Dit artikel is gebaseerd op het proefschrift van Dr. Lonneke Sacha Frie getiteld “Van Expert tot Flexpert: Hoe werknemers voldoen aan nieuwe expertisebehoeften gedurende hun loopbaan”, waarvoor zij de Best Dissertation Award 2024 ontving van het Dutch HRM Network, ondersteund door het Tijdschrift voor HRM.

De publieke sector vormt het fundament van een goed functionerende samenleving. Een fundament dat steeds meer onder druk staat door een veranderende omgeving en spanningen tussen uiteenlopende doelstellingen en verwachtingen. Om deze complexiteit het hoofd te bieden, zijn drie stappen essentieel: leren kijken door een paradoxale bril, de HRM-toolbox herijken met wat écht werkt in deze complexe realiteit en de verbinding tussen HR, leiderschap en professionals versterken. Strategisch HRM en leiderschap spelen hierin een sleutelrol, maar worden in onderzoek en praktijk vaak afzonderlijk en los van de context benaderd. Dit artikel pleit daarom voor een onderzoeksagenda die juist de samenhang tussen deze dimensies centraal stelt. Deze agenda richt zich op drie samenhangende thema’s: hoe strategisch HRM publieke professionals kan helpen omgaan met tegenstrijdige verwachtingen, hoe HRM en leiderschap elkaar kunnen versterken in het hanteren van spanningen en hoe de regels en structuren van de publieke sector bepalen hoeveel ruimte er is om met paradoxen om te gaan.